Inicjatywa nawiedzeń przez kopię jasnogórskiego obrazu stanowiła jeden z ważkich elementów przygotowania Polski na milenium jej chrztu, a — jak się okazało — przerosła pierwotny zamysł (…)
Zaczęło się w 1957 roku. W lutym Jasna Góra podjęła się przygotowania kopii Cudownego Obrazu, a właściwie dwóch kopii. Wykonał je Leonard Torwirt, profesor Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu ( +1967). 11 kwietnia 45 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski, obradująca w Warszawie, zatwierdziła projekt nawiedzenia wszystkich parafii w Polsce przez kopię jasnogórskiego obrazu. W ten sposób nawiedzenia nabrały wymiaru eklezjalnego, stały się dziełem Kościoła — już w swojej genezie. 5 maja obie kopie Ks. Prymas zabrał ze sobą (pociągiem) do Rzymu. 14 maja wraz z trzema innymi biskupami (Michał Klepacz, Zygmunt Choromański i Antoni Baraniak) był na audiencji u papieża Piusa XII. Uczestniczyły w spotkaniu również obie kopie. Prymas wyjaśnił sens ich obecności, prosił o błogosławieństwo papieskie i je uzyskał. Nieco później tak zreferował spotkanie:
„Zapragnęliśmy tej pielgrzymki, tego Nawiedzenia. I dlatego prosiliśmy, aby uczyniono kopię Obrazu, czczonego od wieków na Jasnej Górze. I oto Obraz, wykonany z prawdziwym pietyzmem, przywieziony naprzód do Rzymu i przedstawiony Ojcu Świętemu. Mówiliśmy: pragniemy przygotować Ojczyznę naszą świętą, chrześcijańską przednią straż, jak najgodniej na Tysiąclecie Chrześcijaństwa. Maryja jest Pośredniczką Łask Wszelkich, a my pragniemy dla całej Polski wielu łask. Pius XII zrozumiał nas dobrze i pobłogosławił ten obraz”
W Liście pasterskim z 19 czerwca 1957 roku, opowiadając rodakom swoją watykańską wizytę, Prymas uzupełnił wcześniejszą relację:
„Z radością (Ojciec Święty) przyjął nasz dar — kopię obrazu Pani Jasnogórskiej. Wysłuchał życzenia księży biskupów i poświęcił osobiście drugi, przywieziony przez nas obraz Matki Boskiej jasnogórskiej, który z błogosławieństwem Ojca Świętego wróci do kraju i rozpocznie niedługo nawiedzanie naszych świątyń parafialnych, by przygotować Naród na Tysiąclecie Chrześcijaństwa w Polsce”
W późniejszych kazaniach peregrynacyjnych Prymas będzie nawiązywał do papieskiego poświęcenia, by podkreślać wspólnotę Kościoła w Polsce z następcą Piotra, co w ówczesnej politycznej sytuacji polskiej (programowa blokada kontaktów z Watykanem) posiadało dodatkowe doniosłe znaczenie.
26 sierpnia 1957 roku, w dzień Matki Boskiej Częstochowskiej, zjechał na Jasną Gorę Episkopat, by ponowić śluby Narodu w pierwszą ich rocznicę oraz by w uroczysty sposób zainaugurować wielką peregrynację(…)
29 sierpnia kopia stanęła w katedrze warszawskiej, skąd rozpoczęła trwające 23 lata nawiedzenia wszystkich parafii w kraju.
W milenijnym roku 1966 Episkopat przerwał nawiedzanie parafialne, ażeby kopia mogła być obecna w 25 miastach biskupich na „milenijnym szlaku tysiąclecia” (od kwietnia do sierpnia). Na tej trasie kilkakrotnie interweniowała milicja zmieniając ustalone trasy i godziny oraz skutecznie zwiększając zaangażowanie społeczeństwa, tym bardziej że wnosiło to do sprawy atrakcyjny element politycznego protestu.
4 września miało nastąpić wznowienie przerwanej uroczystościami milenijnymi rytmu nawiedzania diecezji. „Normalna” peregrynacja miała się zacząć w diecezji katowickiej. 2 września na trasie z Warszawy do Katowic nastąpiło „porwanie” kopii i przewiezienie
jej do bazyliki na Jasnej Górze, gdzie miała przebywać „uwięziona”’ czy „internowana” do czerwca 1972 roku (prawie 6 lat), kiedy to ks. Józef Wójcik, dzielny wikariusz z Radomia, konspirujący z ks. Romanem Siudkiem i kilku siostrami zakonnymi, za cichym przyzwoleniem i zachętą Ks. Prymasa, dokonał brawurowego porwania kopii (…)
Porywacze przywieźli kopię do Radomia, na szlak peregrynacji, gdzie czekał na nią Ks. Prymas.
Pierwsza wielka peregrynacja zakończyła się w Częstochowie 12 października 1980 roku (całość: 29 sierpnia 1957 — 12 października 1980); „internowanie” trwało najpierw 3 miesiące w katedrze warszawskiej, ściśle — od 24 czerwca do 2 września 1966 roku, kiedy to milicja zatrzymała samochód z kopią i biskupem J. Kurpasem na trasie z Warszawy do Katowic i przewiozła kopię na Jasną Gorę, następnie prawie 6 lat na Jasnej Górze, tj. od 2 września 1966 do 13 czerwca 1972 roku.
Od 18 października 1980 do 30 marca 1982 roku odbyło się Misyjne Nawiedzenie Warszawy i jej okolic, jako przygotowanie do jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry.
Nawiedzenie diecezji
Ponieważ Nawiedzenie świątyń katedralnych spotkało się z ogromnym entuzjazmem – „przeszło wszelkie oczekiwania”, więc postanowiono ponowić je w ten sposób, że Obraz będzie przebywał przez tydzień na terenie poszczególnych diecezji.
W czwartek 14 IV 1983 roku przywieziono odnowiony i zakonserwowany Obraz Nawiedzenia z Torunia do Warszawy i w parafii św. Zygmunta na Żoliborzu rozpoczęto się tygodniowe Nawiedzenie diecezji według ustalonego harmonogramu – z diecezji do diecezji. To Nawiedzenie zakończyła diecezja częstochowska.
W niedzielę – w uroczystość Chrystusa Króla, 20 XI 1983 roku Obraz został przeniesiony w uroczystej procesji z katedry częstochowskiej na Jasną Górę, gdzie na szczycie odbyto się nabożeństwo na zakończenie Jubileuszu 600-lecia Jasnej Góry i tygodniowego Nawiedzenia wszystkich diecezji w Polsce.
Nawiedzenie parafii w Polsce – drugi etap
W sobotę 22 IX 1984 r. Komisja Maryjna Episkopatu Polski (do której należy 4 paulinów), obradująca w paulińskim klasztorze w Warszawie pod przewodnictwem ks. Prymasa kard. Józefa Glempa, zadecydowała przeprowadzenie drugiego etapu Nawiedzenia powszechnego, a więc wszystkich parafii na terenie naszej Ojczyzny.
Ustalono datę rozpoczęcia – 3 maja 1985 r., poczynając od Drohiczyna.
Postanowienie Komisji Maryjnej zostało wniesione na 202. Konferencję Plenarną Episkopatu w dniu 21 marca 1985 r. i uchwalone.
Zapowiedziano i oficjalnie ogłoszono drugi etap Nawiedzenia diecezji i parafii specjalnym listem: List Pasterski z okazji uroczystości Królowej Polski o rozpoczęciu Drugiego Nawiedzenia wszystkich parafii w Ojczyźnie 5 maja 1985 roku.
Urzędowa i oficjalna proklamacja drugiego Nawiedzenia miała miejsce podczas uroczystości Królowej Polski 3 maja 1985 roku na Jasnej Górze. Nazajutrz – 4 maja o godzinie 9.00 – przeor Jasnej Góry o. Rufin Abramek przekazał Obraz na ręce Administratora Apostolskiego w Drohiczynie ks. bpa Władysława Jędruszuka. Tego samego dnia (4 maja 1985 r.) rozpoczęło się w Drohiczynie drugie Nawiedzenie.
Trasa Nawiedzenia:
Drohiczyn (4 V– 16 VI 1985)
Siedlce (16 VI 1985-9 III 1986)
Łomża (6 IV 1986 – 14 IX 1986)
Olsztyn (Warmia) (14 IX 1986 – 6 VIII 1987)
Białystok (16 VIII 1987 – 15 XI 1987)
Gdańsk (31 I 1988 – 15 V 1988)
Pelplin (chełmińska) (15 V 1988 – 8 X 1989)
Koszalińsko-Kołobrzeska (8 X 1989 – 9 IX 1990)
Szczecińsko-Kamieńska (9 IX 1990 – l IX 1991)
Zielonogórsko – Gorzowska (l IX 1991 – 23 VIII 1992)
Legnica (23 VIII 1992 – 29 VIII 1993)
Wrocław (29 VIII 1993 – 18 XII 1994)
Opole (26 XI 1995-29 VI 1996)
Gliwice (29 VI 1996 – 7 XII 1996)
Katowice (7 XII 1996 – 13 XII 1997)
Bielsko Biała – Żywiecka (28 I 1998 – 10 X 1998)
Kraków (10 X 1998 – 15 IV 2000)
Tarnów (15 IV 2000 – 13 X 2001)
Rzeszów (13 X 2001 – 24 VIII 2002)
Przemyśl (24 VIII 2002 – 20 XII 2004)
Zamojsko-Lubaczowska (6 III 2004 – 18 IX 2004)
Lublin (18 IX 2004 – 15 X 2005)
Radom (22 IV 2006 – 30 VI 2007)
Kielce (30 VI 2007 – 13 IX 2008)
Sandomierz (13 IX 2008 – 12 IX 2009)
Łódź (12 IX 2009 – 11 IX 2010)
Kalisz (11 IX 2010 -29 X 2011)
Elbląg (3 III 2012 -24 VIII 2012)
Toruń (26 VIII 2012 – 15 IX 2013)
Ełk (21 IX 2013 – 7 VI 2014)
Warszawa (14 VI 2014 – 7 VI 2015)
Płock (20 VI 2015 – 11 VI 2016)
Diecezja płocka, dekanat mławski i parafia stupska
Łowicz (3 IX 2016 – 24 VI 2017)
Środki transportu Jasnogórskiej Ikony
Niejako na tle obu wielkich nawiedzeń odbywały się tzw. Małe nawiedzenia.
Pierwsze trwało (lub rozpoczęło się) w czasie IV. Sesji Soboru Watykańskiego II, w 1965 roku. Delegaci wszystkich polskich parafii przybyli na Jasną Gorę, gdzie otrzymali małe kopie w czasie uroczystej mszy św. w Kaplicy Cudownego Obrazu. Zawieźli je do swoich parafii, gdzie rozpoczęło się nawiedzanie rodzin (jedna doba dla jednej rodziny). W większych parafiach nawiedzanie przeciągnęło się ponad rok.
„Każdą Rodzinę katolicką w Waszej parafii i oddaję w macierzyńską niewolę Matki Boga Człowieka i Matki Kościoła Jasnogórskiej Królowej Polski, za wolność Kościoła świętego w świecie i w Ojczyźnie naszej” – taki tekst autorstwa Prymasa Wyszyńskiego odpisany został z jednego z zachowanych obrazów Matki Boskiej Częstochowskiej, świadków tamtych wydarzeń.
Drugie małe nawiedzenie rodzinne zainicjowano w jesieni 1978 roku w związku z przygotowaniem do jubileuszu 600-lecia obecności Cudownego Obrazu na Jasnej Górze. Tym razem delegacjom parafii przekazywano nie tylko kopię obrazu, ale również Ewangelię z broszurą zawierającą porządek nawiedzenia.
Drugie małe nawiedzenie w naszej parafii rozpoczęło się od I niedzieli Adwentu 1987 roku od Strzałkowa. Trzecie rozpoczniemy od I niedzieli Wielkiego Postu – od 5 marca 2017 roku od kolonii Strzałkowa a następnie samej wsi.
Wykorzystano fragmenty:
S.C. Napiórkowski OFMConv Polska teologia Ikony? Problem obecności Maryi pośród nas w świetle doświadczeń peregrynacji Historia nawiedzenia www.jasnagora.pl
Arkadiusz Smagacz OCD CZUWANIA SOBOROWE FORMĄ DUCHOWEJ OBECNOŚCI KOŚCIOŁA POLSKIEGO NA SOBORZE WATYKAŃSKIM II
Obrazek wyróżniający www.starysierpc.blog.onet.pl
Dodaj komentarz